Pinanti is pinanti.
Zonder Stan, Mil H en Milan trekken we naar Heibos op zoek naar revanche voor de 11vs11-wedstrijd van in december. De heenwedstrijd van dit competitiedeel werd (algemeen) afgelast begin januari. Om met de wijze woorden van papa Kurt te starten: “Als ge de eerste twintig minuten niet meetelt, winnen wij elke match.” Die slimme quote kan na de match weer bovengehaald worden; jammer genoeg…
We starten sterk met een zeer knappe combinatie: van Fille naar Sen, die doortikt tot bij Pelle, die nóg eens breed legt naar Louis, maar zijn schot gaat op de keeper. De volgende actie is van Fille die de bal zelf verovert en dan nét naast de pin knalt. Ook de derde notitie in mijn boekje is van paarse makelij. De afvallende bal na een hoekschop van Fille wordt door Louis naast getrapt. Aan de overkant gaat het dan even het licht uit. Bij een corner blijft de bal hangen en een Heibosspits is het snelst op de bal: 1-0. Hoe vaak hebben we nu al zo’n doelpunt tegen gekregen?! De 2-0 is nog ongelukkiger. Fille legt de bal rustig terug tot bij Wout, maar hij verslikt zich in zijn controle, waardoor de bal simpel in het lege doel rolt. We proberen dan toch weer tegengas te geven, maar op voorzetten van Mil Vergouwen vanop rechts kopt Pelle eerst over en daarna kan Fille de bal niet binnen het kader trappen. Wanneer Dex dan twijfelt om de bal simpelweg te laten lopen (omdat het gevaar al geweken is), komt zijn belager in zijn rug opgedoken om de 3-0 te gemakkelijk binnen te duwen. Zo moeten we nu weer vol aan de bak om dit goed te maken.
Mil lanceert Sen, maar zijn poging gaat in het zijnet. Louis steekt de bal dan knap tussen twee verdedigers naar Fille, maar de thuisdoelman voetbalt goed mee en is nét eerst op de bal. Via de keeper kan Pelle er dan tóch 3-1 van maken, na een lage voorzet van Mil. Voor onze eigen goal gooit Mathias lijf en leden in de strijd (letterlijk) om een vierde Heibosdoelpunt te vermijden. Zo blijven we toch nog geloven in een ommekeer.
Ook na de kantwissel gaan we vol op zoek naar de aansluitingstreffer. Pelle trapt van ver naast en ook pogingen van Mil en Sen vliegen net aan de verkeerde kant van de paal. Een snelle inworp van Fille naar Louis komt uiteindelijk bij Pelle, maar zijn slimme puntertje wordt door de keeper knap gered. Het is nu oppassen voor de counters van de thuisploeg, maar gelukkig lopen Ousmane en Ferre de gaten goed dicht.
In de laatste twintig minuten zal het dan moeten gebeuren. Fille lanceert de bal tussen twee verdedigers richting Pelle en/of Sen. Het is Sen die nét eerst op de bal is en hierdoor ook meteen de uitgekomen keeper kan omzeilen. De belangrijke 3-2 staat op het bord. Wat dan nog volgt, is te zot voor woorden. Zo’n zeven minuten voor tijd ligt de bal op twee meter van het doel en Pelle wil deze keihard binnen trappen, maar wordt onderuit gemaaid door een verdediger. Dit is altijd, al-tijd, penalty, maar de scheids geeft geen krimp. Schandalig dat hiervoor geen fout wordt gefloten want dit is gewoon een gemaakt doelpunt afkeuren eigenlijk. Het doet ons terugdenken aan de gevleugelde woorden van Wim Reijers: “Wat pinanti, hoe pinanti, waar pinanti? Pinanti is pinanti!” De rest is geschiedenis. De match bloedt dood en Heibos gaat -zeer onterecht- met de drie punten aan de haal vandaag. Jammer! We geven het natuurlijk ook weg in het eerste deel met drie doelpunten in cadeauverpakking. Daar moeten we ook (weer) lessen uit trekken! Op naar de volgende match!
